مثل عابس دلم دریا باشه

خاطره مشهد ،خرداد ۱۴۰۳

ظهر  روز ۱۲ خرداد سال ۱۴۰۳ بود که تصمیم گرفتیم به مشهد . از تهران سفر کنیم.

من بودم حسین آقا ، شوهرم  دو فرزندم و پدر شوهر و مادرشوهرم ، سفر امسال با بقیه سفر هایمان به مشهد فرق داشت این بار تصمیم گرفتیم  سفرمان ۱۴ روزه باشه ، می خواستیم زیارت مخصوص و شهادت امام جواد علیه السلام در مشهد باشیم، و فرق دیگر این سفر این بود که همسرم هفته دوم یعنی ۱۹ خرداد رفت چون سرکارش مرخصی به آنها ندادن و چهارشنبه ۲۳ خرداد به اتفاق  بردار شوهر و جاری جدیدم که تازه عروس و داماد بودند آمدند.

سفر خوبی بود و با اینکه نسبت به سفرهای  دیگر مان طولانی بود ولی زود تمام شد‌.بالاخره جمعه شد و ما تصمیم گرفتیم با قطار به خانه هایمان بیاییم.وقتی همگی به راه آهن رسیدیم متوجه شدیم قطار ۳ دقیقه پیش حرکت کرده و بردار شوهرم که بلیط ها را خریده بود زمان دقیق حرکت را اشتباه کرده.خسته و ناراحت تصمیم گرفتیم با تاکسی به ایستگاه نیشابور برویم که مادر شوهر و جاریم که تازه با هم خودمونی شده بود به جای دیگر رفته بودند و ۲۰ دقیقه طول کشید آنها را پیدا کنیم، دیگر رسیدن به ایستگاه نیشابور کاری محال بود و ما باید تا تهران با تاکسی ایستگاه به ایستگاه دنبال قطار می کردیم

و این شدنی نبود. من فکری به ذهنم رسید و گفتم چند سال قبل هم ما بلیط هواپیما از مشهد به تهران داشتیم اما هواپیما خراب شد ، و ما مجبور شدیم با اتوبوس به تهران بیاییم این بار هم به پایانه مسافربری بریم  و با اتوبوس بریم

با پیشنهاد من موافقت شد ولی چند دقیقه بعد ، پدر شوهرم که در دلش آروزی بودن بیشتر در مشهد داشت چون می خواست عرفه که بعد از ظهر یکشنبه  هست در مشهد باشد ، گفت شما برید من و مادر می مانیم و آنها ماندن

خدا رو شکر اتوبوس پیدا کردیم ولی حوالی ساعت ۹ صبح اتوبوس خراب شد و چند ساعت طول کشید ولی درست نشد راننده برایمان اتوبوس vipگرفت آخه اتوبوس مامعمولی بود و اتوبوس vip نبود و خدا را شکر با آن داریم به خانه می آییم.

التماس دعا به همگی